ست گادین ۲۰۱۸/۵/۹
میلتون گلاسر ، حدود ۲۰۰۰ دلار برای خلق لگوی « من نی را دوست دارم » هزینه کرد
که برای یک دهه بعنوان آیکون بازاریابی تصویری اش از آن استفاده کرد .
او بعد ها گفت که بخاطر این کار بسیار خشنود بود و خوشحالی اش وقتی بیشتر
شد که نتایج این کار بدست آمد .
کارولین دیویدسون ، ۳۵ دلار
بابت طراحی لگوی نایکی گرفت و نایکی را مشهور کرد .او قطعا پول کمی دریافت کرد.
اساسا رد کردن ایده ی یک خرید خلاقانه ، وسوسه کننده است .
گذشته از اینها ، شما مقادیر کوچک و مرتبطی برای کار پرداخت می کنید که
میتواند منجر به جذب میلیونها نفر شود .
اما بین هنر و تصویر سازی تفاوت وجود دارد . بین هیاهو و بیان .
تصویرسازی یک مشتری دارد . مشتری ممکن است یک ایده یا یک نیاز ویژه داشته باشد . مشتری با تمام
ریسکی که متحمل می شود قدم به جلو میگذارد و معلوم است که در صورت نا امید شدن ، حاضر
به پرداخت حقالزحمه ما نیست .
از طرفی ، هنرمند به اجرای خود مقید است و از بابت ارائه کار پاسخگوست
. بدیهی ست که محتوا و سازگاری آن با بازار و جادویی که اتفاق می افتد در ادامه ی همین
روند است . هنرمند آزاد است و نتیجه ی آزادی اش را خواهد دید .
تصویر سازی کمی شبیه تیتر نویسی است ، شبیه شرکت ضبط موسیقی ، عکاسی صنعتی
و هرچیزی که شما در کار تجارت برای جلب مشتری انجام می دهید .
همانطور که میلتون گلاسر مشان داد ، دستیابی به یک موفقیت چشمگیر و نمایشی
، بعنوان یک تصویر ساز ، دری به سمت موفقیت های بیشتر به روی مان باز میکند و میتواند
هنر شما را شکوفا کند و فرصت های ییشتری برای کار تصویر سازی شما بوجود آورد .
زمانیکه تمایل به کار هنری دارید آنرا از ته دل انجام دهید . اما بدانید
که جهان ، چشم به تصویر سازی هم دوخته است . پس این ابزار مفید را پد ر آغوش بکشید .
نظرات
ارسال یک نظر