...........................................
سیستم Resilience یا انعطاف‌پذیر وقتی اتفاق می‌افتد که ما قادر به پیشبرد کارها
هستیم، هرچند که هماهنگی مورد انتظارمان در بین اجزا وجود نداشته باشد.
در سیستم Tolerance یا دقیق، همه‌ی اجزا با یک مقیاس مهندسی حساب‌شده کار می‌کنند.
مثلا لکسوس ساخت ۲۰۱۸ بهتر از کامارو ساخت ۱۹۶۸ است چون هماهنگی اجزا
آن حتی در ریزترین سطوح به طرز عالی بهتر شده است.
سیستم Tolerance زمان و هزینه‌ی کافی، صرف هماهنگی دقیق اجزا برای رسیدن به
هدف می‌کند. اگر معیارها مشخص باشد و دقت افزایش یابد، شما به چنین سیستم قابل اعتمادتری
دست می‌یابید.
ولی سیستم Resilience به طور واقع گرایانه‌ای معتقد است که هیچ نقشه‌ای طبق برنامه
پیش‌نمی‌رود.
مواظب تله
باشید...
امیدواری
به تنها یکی از این دو سیستم اشتباه است و هیچ‌کدام بدون دیگری باعث بهتر‌شدن و ارتقا
امور نمی‌شوند.
نظرات
ارسال یک نظر