بنظر می‌رسد قضاوت در مورد
«فردا»، با معیاری مفیدتر یا مرتبط‌تر که اختیارش دست خودمان است، پربارتر از قضاوت
«فردا» بر اساس وضعیت آب و هوا و احتمال باریدن یا نباریدن باران باشد.
ما می‌توانیم «یک روز» را
بر اساس ابزار‌های فراوانی که به کار می‌بریم، تعداد افرادی که گوش شنوایی برای حرف‌های
ما دارند و تعدد مسائلی که در انتظار حل‌شدن هستند، قضاوت کنیم.
وضعیت آب و هوا یا هر چیز
دیگری که در کوتاه‌مدت کنترلی رویشان نداریم، می‌توانند به یک بهانه یا عامل حواس‌پرتی
بدل شوند.
اگر درباره چیزی، کاری از
دستتان برنمی‌آید، احتمالاً ارزش تمرکزکردن و صرف انرژی را هم ندارد.
می‌توانیم کارمان را با توجه‌کردن
به این واقعیت آغاز کنیم که در طول یک روز کامل، چقدر اثرگذار خواهیم بود. آیا می‌توانیم
درهایی را بگشاییم، منابع جدیدی بیابیم، ارزش بیافرینیم و برخلاف جریان آب حرکت کنیم؟
نظرات
ارسال یک نظر