وقتی با یک پروژه‌ی برون‌سپاری‌شده (outsourcing) کلنجار
می‌رویم، سوال کلیدی اینست:
آیا بهتر است کل پروژه را به یک نفر بسپاریم یا اینکه آن را چند بخش کنیم؟
آیا بایستی یک طراح برای بودجه‌بندی،
تدارکات و مجوزها و غیره داشته باشید یا باید افراد مختلف را جداگانه برای کارهای مختلف
بگمارید؟
آیا ساختن تمام عناصر وبسایت‌تان
را باید به برنامه‌نویسِ فریلنسرِ محبوبتان بسپارید یا از او بخواهید که فقط روی مهارتِ
اصلی‌اش متمرکز شود و بقیه کارها را بین دیگران پخش کنید؟
محورها عبارتند از: هماهنگ‌سازی
گروه (coordination) در
مقایسه با سپردن کل کار به یکنفر (span).
روش
coordination برای شما هزینه
دارد. شما به مدیریت اوضاع نیاز دارید تا از همخوانی جزییات مطمئن شوید و جریانِ درستِ
اطلاعات را در اختیار بگیرید. coordination به سود شماست، چون شما را قادر به کارکردن
در موازات کار متخصصان می‌کند.
روش span هم به شما سود می‌رساند، چون یک شخص یا
تیمی کوچک، همه‌ی کارها را انجام می‌دهند. از طرفی هزینه هم دارد، چون در اغلب اوقات،
کارها توسط یک غیر متخصص انجام می‌شود.
اگر یک شخص را برای کل پروژه
استخدام کنید، هزینه‌ی هماهنگی در جیب‌تان می‌ماند. چون همه اتفاقات در مغز یک نفر
رخ می‌دهد و راه‌های میانبر بسرعت برای او خودنمایی می‌کنند.
از طرف دیگر، وقتی پروژه را
به قسمت‌های کوچک بخش‌بندی کنید، می‌توانید فرد یا فرآیند مناسب برای آن قسمت را بیابید
و در اغلب موارد، آنها می‌توانند باهم کار کنند.
البته بااینکه این‌ها چیزهای
واضحی هستند، ولی قسمت سخت کار اینجاست که ما یادمان می‌رود از خود بپرسیم که کدام
روش را می‌خواهیم.
نظرات
ارسال یک نظر