«کامل»، دشمنِ «خوب» است. [وُلتر]
؛(Perfect is the enemy of good)
البته که اینطور است.
ولی اهمیت این جملهی ساده،
وقتی بیشتر میشود که پی میبریم، هیچچیز و هیچکس کامل نیست. 
اگر قهرمان شما، دلیل کارتان،
تعطیلات شما، گذشتهتان، رابطهای که در آن هستید و ... هیچکدامشان چیز کاملی نیستند،
آیا این به معنی آنست که باید پنهانشان کنید؟ یا شرمگین باشید؟ یا بترسید؟
ما با بیعدالتی احاطه شدهایم.
یافتن چیزهای ناکامل و انتقادکردن از آنها یا حتی بدتر از آن، خجالتدادنشان، کار
خیلی آسانی است. 
بنظرمن، کار بهتری که میتوانیم
انجام دهیم، یافتن چیزهای خوب است، هرچقدر هم که ضعیف باشند و سپس، جستن راهی برای
تقویت آنهاست. اشتباهاتی پیش میآید، خطاها جبران میشوند و پیشرفت حاصل میشود، فقط
به شرطی که به چیزهای خوب، شانس حضور و پذیرفتهشدن را بدهیم.
چیزهای ناکامل، فرصتی در اختیارمان
میگذارند تا آنها را بهتر کنیم.
نظرات
ارسال یک نظر