البته در آینده، خبری از
«دست‌دادن» نخواهد بود. فیلم‌های پیشتازان فضا، جنگ ستارگان و حتی توپ‌های فضایی را
به خاطر بیاورید. در هیچ‌کدام، کسی با کسی دست نمی‌دهد.
«دست‌دادن» به عنوان یک پیش‌فرضِ استاندارد،
قدمت زیادی ندارد. کشیشانِ Quaker از ۵ قرن پیش، «دست‌دادن» را به جای برداشتنِ کلاه یا خم‌شدن در برابر همدیگر
وضع کردند، چون فکر می‌کردند عدالت و مساوات بیشتری در این روش نهفته است.
البته امروزه «دست‌دادن»،
بیشتر به عنوان یک تهدید محسوب می‌شود تا حالتِ صلح‌طلبانه‌ای از صمیمیت و برابری!
علاوه بر اینکه «دست‌دادن»،
راهی برای انتقال بیماری‌هاست، نوع خاصی از «دست‌دادن»، نشانه‌ی داشتنِ شخصیتی قدرتمند
است که افراد ناتوان از «دست‌دادن» یا کسانی که میلی به «دست‌دادن» ندارند، از آن محروم
هستند.
ولی امروزه، دیگر با عقل جور
در نمی‌آید که دیگران را بر اساس نحوه‌ی «دست‌دادنِ» آنها و اینکه چقدر دستِ ما را
محکم‌تر فشار می‌دهند، قضاوت کنیم.
تا یکی دو هفته پیش، اگر از
«دست‌دادن» با نفر مقابل امتناع می‌کردیم، عجیب و کمی هم توهین‌آمیز بود ولی امروزه،
یک کار با‌کلاس و بلندنظرانه شده است.
به علاوه اینکه در تماس ویدیویی
هم، «دست‌دادن» غیرممکن است. شاید رسمِ برداشتن کلاه یا نوعی دست تکان‌دادن و بای‌بای
کردن، دوباره برگردد.
نظرات
ارسال یک نظر