جمله‌ی «من ۴۱ ساله هستم.»
با جمله‌ی «من گیاه خوار هستم.»
بسیار متفاوت است.
درباره‌ی «هستم» در جمله‌ی
اول، کار زیادی از دست‌تان برنمی‌آید. چون توصیف دقیق وضعیتی است که شما هیچ کنترلی
بر آن ندارید.
ولی «هستم» در جمله‌ی دوم،
توضیح ساده یک «انتخاب» است.
هر کسی که تمایل به روش خاصی
از تغذیه داشته باشد، می‌تواند گیاهخوار هم بشود. البته تا زمانی که گیاهخوار شدن را
«انتخاب» کند.
«هستم» که یک هویت دائمی بنظر می‌رسد، درواقع
شاید یک «انتخاب» است که بارها و بارها تکرارش می‌کنیم.
نظرات
ارسال یک نظر