یک مربی مهد کودک به نام Lenny Levine ، کلاس خود را فقط با همین یک
قانون اداره می‌کرد.
معنی قانون بالا این است:
وقتی کودک دیگری وارد جمع می‌شود، شما باید او را وارد بازی خودتان بکنید.
همین.
این جمله همه چیز را عوض می‌کند.
تمرکز جمله، بر روی رابطه (connection) است، نه خاص‌بودن
(exclusivity) . این جمله،
دینامیکِ تعلق‌داشتن (belonging) و رابطه را تغییر می‌دهد. این قانون، از میان محدودیت‌های
قدیمی، بنیادی نو بنا می‌کند.
کمی شبیه به دادنِ یک کارتِ
روزِ ولنتاین به هر کودک در یک کلاس است. عده‌ای خواهند گفت که با این کار، ارزش عشق
و احساسات را پایین می‌آوریم چون انتخابی در کار نیست و عملاً همه را وارد بازی کرده‌ایم.
ولی به نظر من، ما قبلاً هم، دست به انتخاب‌های زیادی زده‌ایم.
در دنیای آدم‌های بزرگسال،
پذیرا بودن و گشودن ذهن (open doors) ،
راهِ رسیدن به بصیرت و بهره‌وری را هموار می‌سازد.
❄️ لینک مرتبط: رفتارهای شانس‌کُش
️
نظرات
ارسال یک نظر