فقط مسأله‌ی آژانس مسافرتی
نیست، بلکه مسأله‌ی همه آژانس‌هاست.
امروزه دیگر چیزی بنام کمبود
اطلاعات نداریم.
چهل سال قبل، مسافران خبر
نداشتند کدام خطوط هواپیمایی به کجا و کی پرواز خواهد داشت. چهل سال قبل، خطوط هواپیمایی
هم نمی‌توانستند براحتی بفهمند که چه کسی قصد داشت به کجا پرواز کند. البته امروزه
هیچ کمبودی در اطلاعات و امکانات ارتباطی نداریم...
استودیوهای فیلم‌سازی، قبلاً
بایستی آنقدر با کمبود اطلاعات سروکله می‌زدند تا بتوانند محصول خلاقانه‌ای بیافریند.
بازیگران مطمئن نبودند که چه کسی کجا بازی می‌کند. استودیوها اطلاعات ناقصی درباره
عوامل فیلم‌سازی داشتند. امروزه imdb
حجم عظیمی از اطلاعات مورد
نیاز استودیوها را برایشان فراهم کرده است. آنها می‌دانند که چه کسی الان مشغول به
کار است و فعلا در کدام فیلم بازی می‌کند. چه کسی گردنش درد می‌کند و چه کسی را می‌توان
برای بهره‌وری بیشتر، به پروژه اضافه کرد.
اکنون سازندگان فیلم، چه بصورت
رسمی و چه غیررسمی، بخشی از شبکه هستند که باعث می‌شود، اطلاعات را سریع‌تر و کامل‌تر
از زمانی که بخواهند به تنهایی آنها را کسب کنند، بدست بیاورند.
اتفاق مشابه برای فروشندگان
خودرو در حال رخ دادن است.
در واقع، هر شغلی که قبلاً
با احتکار اطلاعات، سرپا بود و در ازای دریافت پول، اطلاعات را منتشر می‌کرد، حالا
در خطر است.
وقتی مشتریان‌تان بیشتر از
خود شما می‌دانند، ادامه کار به سبک یک آژانسِ از مُد افتاده، که بر اساس «کمبود اطلاعات»
می‌خواهد درآمد کسب کند، سخت است.
راه حل این مسئله، تبدیل شدن
به یک شبکه‌ی مرجع (network hub)، برای ارزش‌آفرینی
از «فراوانی اطلاعات» است.
نظرات
ارسال یک نظر