دوستی نوشته است: «ناتوانی برای کنترل مردم، بسیار ناامیدکننده است»
البته که اینطور است. این
روی دیگر سکه‌ی قدرت است.
تصور کنید اگر شما تواناییِ
کنترل مردم را داشتید، چنین مسئولیتی چه بار سنگینی بر دوش‌تان بود.
انتخابِ آزادانه به ما می‌فهماند
که تصمیمات و انتخاب‌های ما، هر چه هست به خودمان تعلق دارد. یکی از گزینه‌ها لیدر
شدن و دیگری، پیروی‌کردن است.
اگر ما لیدر شدن را انتخاب
می‌کنیم، باید عواقبش را هم بپذیریم. مخصوصاً که قادر به کنترل اعمال دیگران هم نیستیم.
نظرات
ارسال یک نظر