هشت هفتهی گذشته، شبیه هیچ
زمان دیگری نبود. یک داستانِ غمبارِ واضح که توزیع یکنواختی نداشت. یک رکود اقتصادی
و هرجومرج رسانهای.
به راحتی میتوان خسته و درمانده شد، مخصوصاً که هنوز نیاز به تلاش زیادی (برای غلبه بر کرونا) در پیش رو داریم.
آیا هنوز خیلی زود است که
نگران قدم بعدی باشیم؟ و در قدم بعدی، نقش شما برای مشارکت چه میتواند باشد؟
کارها و مشاغل متوسط برای
افراد متوسط، بیارزشتر از قبل خواهند شد. کارمندان عادی که کارهای معمولی انجام میدهند،
کماحترامتر و کمارزشتر از قبل خواهند گشت.
در حالیکه توقعات تغییر میکنند،
فرصتهای جدید سر بر خواهند آورد. همیشه همینطور است.
پس قدم بعدی چیست؟ متعهدشدن
برای یادگیری و رفتن به استقبال احتمالات.
پاندمیِ کرونا نشان داد که
ما همگی از راه دیجیتال به هم دسترسی داریم. نشان داد که اگر شما میخواهید چیزی یاد
بگیرید، فرصت مهیاست. پاندمی نشان داد که ارتباط اینترنتی میتواند پرقدرت باشد و لیدرشدن،
گران نیست.
انقلاب صنعتی که در یکی دو
دههی اخیر در حال تقلا بود، حالا رسماً با چیزی جایگزین شده که بر اساس ارتباطات،
لیدرشدن، فرصتها و ایجاد تغییر بنا نهاده شده است...
ما نیز قصد نداریم منتظر بمانیم
تا اوضاع به حالت عادی برگردد. چون هرگز بر نخواهد گشت. بهترین زمان مشارکت، همین الان
است...
نظرات
ارسال یک نظر