هر کسی حق دارد تجربه‌ی خودش را
داشته باشد.
در واقع این همه‌ی چیزی است
که ما به دست می‌آوریم. برداشت ما از جهان اطراف‌مان براساس جایی که بوده‌ایم و جایی
که در پیِ رسیدن به آنجا هستیم شکل می‌گیرد.
گاهی شانس آن را پیدا می‌کنیم
که تجارب فرد دیگری را بشنویم. در آن لحظات (به جای گوش‌دادن و یادداشت‌برداری. م)،
فرصت را برای توضیحِ وضعیت‌مان، بهانه‌تراشی یا حتی متقاعد‌کردنِ دیگران، غنیمت می‌شماریم.
شاید بهتر باشد در آن فرصت،
یادداشت‌های خوبی برداریم.
قدر شنیده‌ها را بدانیم و
تحسین و تشویق و همدلی کنیم.
ما برای ارائه‌ی نسخه‌ی خودمان
از جهان، فرصت‌های زیادی داریم، ولی شانسِ کشفِ یک فرد دیگر، فرصت کمیابی است.
نظرات
ارسال یک نظر