دو واقعیتِ همزمان:
ما وقت نداریم.
از طرفی هم، وقت خیلی زیادی در اختیار ماست.
چطور همزمان در یک ضربالاجل زمانی به سر میبریم
درحالیکه حوصلهمان هم سر میرود؟
همیشه اوضاع ما همین است.
نحوهی تجربهی زمان برای ما، به نسبتِ میزانِ
درگیرشدن و تعاملی که داریم، ترسها، فرصتها و فرهنگمان بستگی دارد.
نظرات
ارسال یک نظر