والدین از همان سنین پایین در گوش فرزندان‌شان، بجای «دانشگاه خوب»، نجوا می‌کنند: «دانشگاه مشهور.»
اطلاعات خیلی کمی وجود دارد که نشان دهد، دانشگاه‌هایی
با برنامه‌های بزرگ ورزشی یا دانشگاه‌هایی که برندگان جایزه‌ی نوبل تحویل داده‌اند،
واقعاً از عهده‌ی کاری که باید در قبال دانشجویان‌شان انجام دهند، به خوبی برآمده باشند.
اگر می‌خواهید وقت، پول و فکرتان را برای رفتن
به یک دانشگاه مشهور صرف کنید، صاحب اختیارید.
ولی خودتان را با این باور که «مشهور بودن»
همان «خوب بودن» است، به اشتباه نیاندازید.
حال که دوران بازگشت به مدرسه (در دوران کرونا)
فرا رسیده است، کار هوشمندانه آنست که نه تنها به پُرکردن فاصله‌ای که در این یکسال
از دنیا پیدا کرده‌ایم بیاندیشیم، بلکه به این فکر کنیم که با دریافت مدرک از یک دانشگاه
مشهور واقعاً چه چیزی به دست می‌آوریم؟
آموزش یا تحصیلات (Education) و یادگیری (Learning)، هر لحظه در حال دورشدن
از یکدیگر هستند.
بنظر من، «یادگیری» بسیار گران‌قیمت‌تر، کمیاب‌تر
و موثرتر است. ما به این کشف نائل شده‌ایم که متعهدماندن به یادگیری در طول زندگی،
بسیار مهم‌تر از ۴ سال تحصیل با صرف هزینه‌ی زیاد و بازدهیِ کم
است.
دانشگاه‌های خوب در موقعیتی قرار گرفته‌اند
که می‌توانند در این مورد کاری انجام دهند. بگذارید آنهایی که صرفاً مشهورند، بر سر
حفظ شهرت‌شان به سختی با هم بجنگند.
برای ارزش‌آفرینی، همیشه لازم نیست کمیاب (Scarcity) باشید.
همه‌گیری کرونا، جابجایی چشمگیری در نحوه‌ی
ادراک ما به وجود آورده است. و اثرات آن در سال‌های پیشِ رو در دانشگاه‌ها احساس خواهد
شد. خیلی از دانشگاه‌ها درحالِ بازسازی، نوسازی و یا از بین‌رفتن هستند.
نظرات
ارسال یک نظر