چگونه می‌شود که کاری را انجام می‌دهید، بدون
اینکه به چگونه انجام‌دادنِ آن فکر کنید؟ و با اینکه کسی شما را تماشا نمی‌کند، شما
فقط کارتان را انجام می‌دهید.
این همان خودِ اتوماتیک(ماشینی) است. بی‌هیچ
داستان‌پردازی و گمانه‌زنی.
حالا سوال واقعی اینجاست:
آیا خودِ اتوماتیکِ شما از وقتی کودک بوده‌اید،
تغییری هم کرده است؟
اگر بله، (و من امیدوارم که این‌طور باشد)
پس کاملاً ثابت می‌شود که خودِ اتوماتیک، چیزی سخت‌افزاری و پایدار نیست.
در واقع با تمرین، قابل تغییر است. چون یک
مهارت است.
ما می‌توانیم یاد بگیریم که نسخه‌ی صحیح و
قابل اعتمادی از خودمان شویم که دوست داریم با آن زندگی کنیم.
این نیازمند عادات، یادگیری و گرفتن بازخورد
است. و تعهد و پشتکار برای تبدیل‌شدن به نسخه‌ی بهتری از خودمان.
نظرات
ارسال یک نظر