ما شستشوی
مغزی شده‌ایم که مبادا در چیزهایی مثل ماشین و لباس و... از اطرافیان هم‌ترازمان عقب
بمانیم. و حتی اگر شد، ذره‌ای جلوتر از دوروبری‌هایمان حرکت کنیم.
اگر شما در چنین تله‌ای گرفتارید، شاید ارزشش
را داشته باشد که توجه کنید با چه کسانی چشم‌وهم‌چشمی می‌کنید.
یک کارگر سخت‌کوش ممکن است در جایی که افراد
مجبورند با حقوق کم، چند برابر کار کنند، احساس کند آدم تنبلی است. یک خریدارِ عاشقِ
کالاهای لوکس، ممکن است در گرانترین خیابان نیویورک( خیابان پنجم)، احساس بی‌کفایتی
کند. سوال درست اینست: در مقایسه با چه کسی؟
مقایسه‌ی خودتان با همسالان و هم‌رده‌هایی
متفاوت، چه باعث تحریک‌شدن یا انگیزه‌گرفتن‌تان شود و چه باعث آرامش ذهنی‌تان شود،
در چنین مواقعی قطعاً باید روال مقایسه‌تان را جابجا(switch) کنید. این جابجایی به هرکدام از خودِ ما بستگی دارد.
این طور نیست؟
.
نظرات
ارسال یک نظر